Kino Złotego Wieku.

Warsztaty Scenariuszowe dla Seniorek i Seniorów 

„Kino Złotego Wieku” – odwołuje się do wieku seniorów i  „złotej ery kina”. lat 1930 – 1960 

Cel warsztatów:

 

UWAGA. Udział w warsztatach przeznaczony jest dla osób, które wykazują się minimalną kreatywnością i twórczym podejściem do sztuki filmowej, teatralnej oraz pisania. Dla pozostałych uczestników zajęcia mogą mieć charakter wyłącznie bierny.

Wprowadzenie uczestników w podstawy pisania scenariuszy, inspirowanie do tworzenia własnych historii opartych na osobistych wspomnieniach i doświadczeniach oraz poznanie kluczowych elementów konstrukcji narracji filmowej.

Czas trwania: ok. 2/3 godziny (z możliwością dostosowania) IDEA, LOGLINE, SYNOPSIS,

Ramowy Program Warsztatów

  1. Wstęp i wprowadzenie do tematu (ok. 30 minut)
  • Wykład: Czym jest scenariusz i dlaczego warto go pisać?
  • Inspiracje: Skąd czerpać pomysły na historie?
    • Wspomnienia z dzieciństwa i młodości.
    • Historie rodzinne.
    • Ciekawe miejsca i wydarzenia.
    • Postacie z naszego otoczenia.
    • Zmyślenia, sny i marzenia 
  • Dyskusja: Krótka rozmowa z uczestnikami o ich ulubionych filmach i historiach, które chcieliby opowiedzieć.

MÓJ PIERWSZY LOGLINE 

  1. Budowa scenariusza – od pomysłu do sceny (ok. 45 minut)
  • Konstrukcja: Jak zbudować opowieść?
    • Bohater: Kto jest główną postacią? Czym się charakteryzuje?
    • Bohater to akcja, a akcja to bohater
    • Cel: Co chce osiągnąć bohater?
    • Przeszkody: Co stoi na jego drodze?
    • Trzyaktowa struktura: Omówienie kluczowych punktów fabuły (początek, rozwinięcie, zakończenie).
  • Ćwiczenie praktyczne: W grupach lub indywidualnie, uczestnicy tworzą krótkie, proste konspekty swoich historii, koncentrując się na bohaterze, jego celu i przeszkodach.
  1. Pisanie sceny – od słowa do obrazu (ok. 30 minut)
  • Format: Podstawy zapisu scenariusza. Jak opisywać miejsca, akcję i dialogi.
  • Przykłady: Analiza fragmentów prostych scenariuszy.
  • Tworzenie pierwszej sceny: Uczestnicy pracują nad wybraną przez siebie sceną, wykorzystując poznane zasady.
  1. Podsumowanie i dalsze kroki (ok. 15 minut)
  • Prezentacja: Chętni uczestnicy mogą zaprezentować fragmenty swoich prac.
  • Informacje dodatkowe: Jak rozwijać swoje pomysły i jak można je wykorzystać w ramach większego projektu (np. nagrania wspomnień).
  • Pytania i odpowiedzi: Swobodna rozmowa i wymiana doświadczeń.

Przygotowanie scenariusza filmu fabularnego to długi i wieloetapowy proces. Chociaż każdy twórca może mieć swoje unikalne metody pracy, można wyróżnić kluczowe etapy, które prowadzą od początkowego pomysłu do gotowego scenariusza.

Etap I: Pomysł i wstępne badania

  1. Pomysł (Idea): Wszystko zaczyna się od zarysu historii. Może to być jedna, intrygująca scena, postać, cytat lub ogólna koncepcja fabularna. Pytanie, na które musisz sobie odpowiedzieć, to „o czym jest ten film?”.
  2. Logline: Po wymyśleniu głównej idei, warto ją skondensować do jednego lub dwóch zdań. Logline to esencja twojej historii – streszczenie głównego bohatera, jego celu i przeszkody, która stoi na jego drodze.
  3. Krótkie streszczenie (Synopsis): Jest to rozwinięcie logline’u w zwięzłą opowieść na jedną stronę. Synopsis opisuje całą fabułę od początku do końca, ale bez szczegółów.

Etap II: Budowa historii (Struktura)

  1. Zarys historii (Treatment): To szczegółowy, prozą napisany opis całej historii, który może mieć od 5 do nawet 30 stron. Jest to „literacka” wersja twojego scenariusza, bez dialogów i podziału na sceny.
  2. Rozwinięcie postaci: Zbudowanie wiarygodnych postaci to klucz do dobrej historii. Tworzenie ich biografii, motywacji, celów i słabości.
  3. Struktura trójaktowa: Najpopularniejsza struktura scenariuszowa dzieli historię na trzy akty:
    • Akt I (ekspozycja): Przedstawienie świata, głównego bohatera i jego problemu. Punktem kulminacyjnym jest tzw. „incydent wyzwalający” (ang. inciting incident), który wprowadza akcję w ruch.
    • Akt II (konfrontacja): Bohater próbuje rozwiązać swój problem, napotyka na coraz większe przeszkody. To najdłuższy akt, pełen zwrotów akcji i rosnącego napięcia.
    • Akt III (rozwiązanie): Finałowa konfrontacja, w której bohater mierzy się ze swoim największym przeciwnikiem. Następuje rozwiązanie konfliktu.

Etap III: Pisanie scenariusza

  1. Podział na sceny (Scenopis techniczny): Zarys historii dzielony jest na konkretne sceny. Każda scena powinna być oznaczona jako INT. (wnętrze) lub EXT. (zewnętrze) i zawierać informację o miejscu oraz porze dnia.
  2. Pisanie pierwszej wersji (First Draft): To moment, w którym piszesz ciągiem, nie martwiąc się o błędy, stylistykę czy literówki. Ważne jest, aby przelać na papier całą historię.
  3. Redagowanie i poprawki (Rewriting): Po napisaniu pierwszej wersji, zaczyna się proces poprawek. Polega on na wielokrotnym czytaniu i ulepszaniu scenariusza.
  4. Formatowanie: Scenariusz musi być sformatowany zgodnie ze standardami branżowymi (np. czcionka Courier 12). Poprawne formatowanie ułatwia czytanie i pozwala oszacować długość filmu.

Modelowy logline powinien być zwięzły, konkretny i intrygujący. To jedno zdanie (maksymalnie dwa), które streszcza całą esencję filmu, zachęcając do poznania reszty historii.

Oto kluczowe elementy, które powinien zawierać dobry logline:

  1. Bohater: Kto jest głównym bohaterem historii?
  2. Cel: Co chce osiągnąć główny bohater?
  3. Przeciwnik/Przeszkoda: Co lub kto stoi na jego drodze?
  4. Stawka: Co się stanie, jeśli bohaterowi nie uda się osiągnąć celu?

Przykłady modelowych logline’ów:

  • Logline bez tych cech: Mężczyzna ratuje świat przed obcymi.
    • Jest zbyt ogólny i nie mówi niczego konkretnego o bohaterze ani o przeciwnościach.
  • Logline przykład
  • („Szczęki”): Szeryf z małego miasteczka (bohater) musi stawić czoła ludzkiej chciwości i gigantycznemu rekinowi (przeciwnik), zanim bestia zniszczy lokalną społeczność i turystyczny sezon (stawka).

Pytania i odpowiedzi: Rafał Kosecki 

kontakt@smartalpaka.pl